Velen van ons zijn zo geïndividualiseerd dat we pas tijdens crisismomenten nadenken over wat het leven voor ons betekent. Dikwijls gehoorde waarden zijn ‘zorg voor elkaar’ en ‘samenzijn met familie en vrienden’. Hoewel iedereen het belang hiervan zal beamen, zijn we ondertussen erg druk met onszelf in het leven van alledag. Pas wanneer dit op grove wijze onderbroken wordt, krijgen we de kans om stil te staan. Er wordt tijd geënsceneerd waardoor we kunnen reflecteren. Zo gebeurt er iets bijzonders rondom het overlijden van een dierbare. Het wij-zij denken, of liever het ik-zij denken, maar plaats voor een wij-gevoel. De prominente plaats van sociale banden komt tot uiting, zowel in zorg voor elkaar als in de overbrugging van religieuze en culturele verschillen.

Wilt u mijn volledige opiniestuk en onderzoeksblog lezen? Bezoek de website van Nieuw W!j.